(78) Şeyhülislam Yahya'nın Bir Gazeli

Gün gibi tulû' itdi bu şeb necm-i hidâyet

Iyd itdi şeb-i kadre irüp ehl-i velâyet



Kürsiye çıkup meclise envârını yaydı

Şeyhüm o gözüm nûrı o hurşîd-i sa`âdet



Nâkısları tekmîl nedür ehl-i kemâle

Bedrile hilâlüm benüm ol şems-i kerâmet



Bir sencileyin zerre-i nâ-çîze ne yetmez

Ol mihr-i cihân-tâb u ziyâ-güstere nisbet



Yahyâ hazer it pâyı kilîmünden uzatma

Mestâne misün sen de nedendür bu harâret



Mef`ûlü mefâ'îlü mefâ'îlü fa'ûlün



1- Hidayet yıldızı bu gece güneş gibi doğdu. (Sanki) ermişler ehli Kadir gecesine erişip bayram etti.



hidayet: doğru yol



2- Kürsüye çıkıp meclise ışıklarını yaydı. Şeyhim, (ah) o gözümün nuru, (ah) o saadet güneşi.



saadet: mutluluk



3- Kemâl ehli için eksikleri tamamlamak nedir (ki)? O keramet güneşi benim dolunay ile hilalimdir.



kemâl: olgunluk, tamamlanmışlık



keramet: ermişlerde bulunan harikulade haller



4- Dünyayı ısıtan ve ona ışık yayan güneşin yanında senin gibi bir değersiz zerreye ne yetmez?



zerre: parçacık



5- Ey Yahya, ayağını sakın kiliminden (dışarı) uzatma. (Yoksa) sen de mi sarhoşsun nedir bu hararet?